Detective City of Angels

Φαντάσου το Λος Άντζελες στα ’40s. Καπνισμένα μπαρ, γκάνγκστερ με καπέλα fedora, μοιραίες γυναίκες με βλέμμα που λέει "θα σε φιλήσω ή θα σε καταδώσω, δεν ξέρεις" — και εσύ εκεί, με ένα σημειωματάριο, να προσπαθείς να βγάλεις άκρη.

Στο City of Angels, κάθε παίκτης είναι ντετέκτιβ που τριγυρνάει στην πόλη προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο. Ακούγεται εύκολο; Χα! Μπαίνει στο παιχνίδι ο Chisel: ένας παίκτης που δεν είναι "απλά ο αφηγητής". Όχι, είναι ο τύπος που σε κοιτάει κατάματα και λέει ψέματα με τόση πειστικότητα, που θα μπορούσε να πουλήσει τυρόπιτα χωρίς τυρί. Αυτός σου δίνει τις πληροφορίες από τους υπόπτους, αλλά... με μια "ελαφριά" δόση παραπλάνησης. Εσύ πρέπει να καταλάβεις τι είναι αλήθεια και τι είναι φούμαρα.

Και δεν είναι μόνο αυτό! Καθώς παλεύεις να συνθέσεις το παζλ, οι άλλοι ντετέκτιβ δεν είναι φίλοι σου· είναι αντίπαλοι που θα κάνουν τα πάντα για να σε προλάβουν. Ναι, ακόμα κι αν σημαίνει να σε κοιτάξουν με ψεύτικο χαμόγελο και να σε αφήσουν να πάρεις συνέντευξη από τον λάθος ύποπτο — σαν να περιμένεις 40 λεπτά σε δημόσια υπηρεσία μόνο και μόνο για να μάθεις ότι "χρειαζόταν άλλο χαρτί".

Το παιχνίδι είναι τίγκα στην ατμόσφαιρα, με εικονογραφήσεις που σε βάζουν στο noir mood, υποθέσεις που θα σε παιδέψουν για ώρες και ανατροπές που θα κάνουν τη γιαγιά σου να φωνάζει "Ήταν ο κηπουρός!".